Дэлхийн оргил болох энэ Эверэстийн уул руу би авирлаа гэхэд аль хүртэл явж чадах бол гэж хааяа бодогддог л юм..Нэг бол барааг нь хараад л санаа амрах байх..Заавал уул руу авирч өөрийнхөө тэсвэр тэвчээр, хүч чадал, сэтгэлийн тэнхээгээ шалгах гээд ч яахав.
Угаасаа л бидний амьдрал уул өөд мацахтай л ижил.
Уулын оргил дээрээс дээшээ тэнгэр, доошоо газар луу хараад
амьсгаа аван зогсох ч сайхан мэдрэмж шүү..
No comments:
Post a Comment